The Temple of Heaven

Er waren eens twee gekke Nederlanders die hun kinderen verteld hadden van de rare taferelen die ze in 2006 en 2009 hadden meegemaakt in de Pearl Market. Die kinderen wisten niet wat ze ervan moesten denken, de één wilde dat wel eens met eigen ogen zien en meemaken, van de ander hoefde dat beslist niet. Na wat handjeklap besloten ze vandaag met z’n vieren een kijkje te gaan nemen in de Pearl Market anno 2015.

Vergeleken met de aangegeven jaren viel het bezoek aan de Pearl Market reuze tegen. Een behoorlijk deel van de kraampjes was dicht, geen uitbater (m/v) meer en het aantal toeristen bedroeg nog geen 100 in totaal. Het op te voeren toneelspel was tevoren niet gerepeteerd maar wel geïnstrueerd en dus deed Rosa-Li verdrietig als de verkopende partij niet hard genoeg in prijs zakte, en riep Xiao voortdurend dat we ermee moesten stoppen en moesten doorlopen. Dat werkte goed, we hebben een aantal souvenirs voor een redelijke prijs kunnen kopen.

Daarna de weg overgestoken en een paar uurtjes in de weldadige rust van de tuinen rondom The Temple of Heaven doorgebracht.
Toen we net het terrein opliepen holde er een bruidje langs, rok met sleep opgetrokken waardoor haar gymschoenen en zwarte legging zichtbaar waren. Ziet er niet uit ! riep Rosa-Li direct, en het kwam ook erg vreemd over moeten we toegeven. Toen we dicht bij de tempel kwamen werd het nog vreemder. Allerlei stelletjes kwamen gewoon aanlopen, zochten een trouwjurk uit die ter plekke over de gewone kleding aan werd aangetrokken, en als de bruidegom geen geschikt pak aan had werd hij even in trouwpak gehesen in een hokje aan de rand van het terrein. Dame eropaf met kam en make-up doos, optutten maar en hup, met de fotograaf aan de slag voor foto’s. Past de jurk niet helemaal ? Doe niet moeilijk, maak ‘m ter plekke ‘passend’ met een paar veiligheidsspelden van het formaat dat bij ons luierspeld heet. Wel even oppassen met het maken van foto’s van de achterkant van de bruid . Op een bepaald moment waren drie van de vier trappen verboden terrein voor normale stervelingen vanwege fotosessies, en dan waren er gelijktijdig op het terrein rondom de tempel ook nog een stuk of wat stelletjes foto’s aan het maken. Vrijdaggekte ? 8 mei gekte ? of hele gewone Chinese toestanden ? We zijn het maar niet gaan vragen, maar hebben ons wel kostelijk vermaakt.
Lekker lang door de tuin gewandeld daarna en helemaal Ying en Yang in evenwicht laten komen.

In de hierdoor ontstane Zen toestand hebben we ons vreselijk laten afzetten door een taxichauffeur, maar belandden we wel volgens wens in de Qianmen-straat. Deze straat is herbouwd met de bedoeling dat het lijkt op het straatbeeld in oude tijden. De straat is alleen heel breed - aan de ene kant bepalen allerlei (dure) modemerken het beeld, aan de andere kant zijn thee-, boeken- en souvenirwinkeltjes gevestigd. Toch grappig om te zien en leuk om doorheen te slenteren. Halverwege was een steegje en toen André en Rosa-Li daar even doorheen liepen kwamen ze in een hele andere wereld terecht, die van de huidige hutongs. Hutong schijnt eigenlijk zijstraat te betekenen, wat inhoudt dat je kunt verdwalen in een wirwar van bijzonder smalle steegjes en binnenplaatsjes. Over het algemeen zijn ze volgepakt met fietsen, wasgoed en handels- en etenswaar en daar tussendoor lopen dan de mensen die er wonen.
Qianmenstraat bleek uit te komen op het Tiananmenplein, waarvandaan we naar ons hotel zijn gewandeld. Rosa-Li heeft nog een half uurtje gezwommen en daarna zijn we gaan eten.

Vroeg naar bed vanavond, want morgenochtend komt de gids ons om 9.00u halen om ons naar de bullettrain te brengen. Met de snelheid van een kogel gaan we dan richting….. vertellen we lekker nog niet . Wij gaan nu dus onze koffers inpakken,

Groeten uit Beijing !

Coby, André, Rosa-Li en XiaoDou